ارزیابی میزان تغییرات بیان ژن های خانه دار در برهمکنش گندم با بیمارگر Mycosphaerella graminicola با روش Reverse northern dot blot

به‎طور کلی ژن‌های مرجع در تجزیه و تحلیل‎های بیان ژن، از بین ژن‌های خانه‌دار انتخاب می‌شوند، اما تغییرات دیده شده در مقدار بیان مانع اساسی برای استفاده بهینه از آن‌هاست. از آنجا که بیان هیچ تک ژنی در شرایط مختلف و سلول‌های متفاوت ثابت نیست، معرفی و اعتبارسنجی ژن‌های مرجع بسیار مهم است. در این تحقیق مناسب بودن هفت ژن خانه‌دار گندم برای نرمال‌سازی بیان mRNA در برگ این گیاه در هنگام آلودگی به قارچ Mycosphaerella graminicola مطالعه شده است. به این منظور بیان ژن‌های رمزکنندۀ اکتین، روبیسکو، گلیسرآلدهید 3- فسفات دهیدروژناز ، فاکتور طویل‌سازی ترجمۀ 1 آلفا (TEF 1α)، آلفا-توبولین، فاکتورهای آزاد‎کنندۀ یوکاریوتی 1 و 3 (ERF1 و ERF3) در طول آلودگی توسط روش نوردن بلات معکوس اندازه گیری، و توسط نرم افزارهای اکسل و SAS از لحاظ آماری بررسی شد. بیان ژن‌های آلفا-توبولین، TEF 1α و اکتین از بیشترین پایداری برخوردار بود و ژن‎های روبیسکو و گلیسرآلدهید 3- فسفات دهیدروژناز کمترین ثبات بیان را داشتند. مطالعه مقایسه‌ای تغییرات در بیان ژن‌های مختلف خانه‌دار گندم در پاتوسیستم گندم - M. graminicola انتخاب ژن‌های مرجع را برای روش لکه‌گذاری نوردن‌بلات معکوس تسهیل می‌کند.